1958 Τα τραγούδια του Ατμάν

Από παντού μπορείς να δεις το Σύμπαν
Φτάνει τριγύρω σου ν’ απλώνεται η έρημος
Τεφρή, σαν πεθαμένη αιωνιότητα
Κι ατέρμονη σαν πετρωμένη θάλασσα.

Κλείνε τα μάτια σου απαλά στην κάθε αυγή
Και τραγούδα το σκοπό των λουλουδιών π’ αργοπεθαίνουν.
Λικνίσου με την ορμή των Ωκεανών
Κι άσε το πνεύμα σου να πλανέψει στα ύψη,
Σαν αετός περήφανος, στα χάη που βασιλεύει.

Από παντού μπορείς να δεις το σύμπαν.
Στης  φαντασίας του ανέβα τις κορφές
και άσε τις σκέψεις το διάστημα
ελεύτερες φωτοβολίδες.
Σύνδεσε το είναι σου με το στερέωμα,
Με τ’ άστρα, με τους γαλαξίες
Και τότε μεσ’ από την σιγή
Που χύνεται απ’ τα σπλάχνα τους αιθέρα
Θ’ ακούσεις αρμονίες υπερκόσμιες :
Της Ουράνιας μηχανικής τις συμφωνίες
Με της Έλξης τις ανέκφραστες μελωδίες.

Το φωτεινό τραγούδι θα ακούσεις που τ’ αστέρια
Υψώνουν κάθε νύχτα στους αιώνες
Και συνδέουν το σύμπαν
Σ’ ένα σύνολο υπέρ-αρμονικό
Τέλειας ισορροπίας, ρυθμού κι ομορφιάς.


Εκ  Βαθέων.
Σ.Κ . 1958 Τα τραγούδια του Ατμάν