Σαν η μοίρα σελώσει το άλογο, ο άνθρωπος ανίκανος να ξεπεζέψει. Και ας είναι άλογο αυτό ή παράλογο.
Έτσι και εγώ μεγάλωσα, χωρίς πατέρα και παππού, ώσπου ανακάλυψα τις ρίζες μου σαν άνθρωπος που επιθυμεί να σκάψει στο παρελθόν , να βρει το μέλλον. Ανακάλυψα έναν άνθρωπο της τέχνης, βραβευμένο και άξιο, ανακάλυψα ένα παππού που είχε πολλά να δώσει, όχι μόνο σε μένα αλλά και στην τέχνη της γραφής και του ποιήματος, που τόσο αγάπησε.
Εξαίρετος μουσικολόγος, ποιητής, βιολιστής, πεζογράφος. Έζησε μια ζωή μποέμικη, ελεύθερη και κατεργάρα γιομάτη σκανδαλιές και οικογενειακές ατασθαλίες. Η γραφή και ο ελεύθερος αέρας ήταν η δύναμη του, πείσμα του η πένα και τραγούδι το βιολί του. Αγάπησε και αγαπήθηκε, έκανε ένα γιο και τον έχασε. Μαζί του έφυγε και αυτός μετά από λίγο..
Ομολογώ ότι δεν τον γνώρισα προσωπικά, αλλά έχουμε το ίδιο αίμα. Τον κατηγορώ ότι δεν με γνώρισε, τον συγχωρώ επειδή ό,τι αγάπησε, το αγάπησε παράφορα, μέχρι τελευταίας πνοής.
Αυτήν την ιστοσελίδα την αφιερώνω στον παππού μου.
Πατέρα του πατέρα μου.
Καρακάσης Νίκος
ΥΣ. Ο οποιοσδήποτε, έχει κάποιο υλικό για τον Σταύρο Καρακάση ας επικοινωνήσει μαζί μου.nkarakasis παπακι - ατ gmail τελεια com
No comments:
Post a Comment